3. Hafta: Bilgisayar Destekli Eğitim ve Bilgisayar Destekli Öğretim

 

Bilgisayar Destekli Eğitim ve Bilgisayar Destekli Öğretim

 

 Bilgisayarların öğrenmenin meydana geldiği bir ortam olarak kullanıldığı, öğrencinin kendi kendine öğrenme ilkelerinin bilgisayar teknolojisi ile birleşmesinden oluşmuş bir öğretim yöntemidir. BDE' yi kesinlikle yanlış anlamamalısınız çünkü bilgisayar destekli program geliştirme veya kurs bazlı etkinlikler, kişisel gelişim veya akademik gelişim türünde eğitim programı değildir. Sadece birçok faydası olduğundan tercih edilmesi gereken bir yöntemdir. 1950'lerin başlarından bu yana uygulanmaktadır ve teknolojik gelişmelerin takibi vb açıdan da faydalıdır. Elbette teknolojinin ve BDE'nin  zararları vardır bu yüzden sınırlılıkları vardır. Bununla beraber öğretmen yeterlilikleri de düşünülmektedir. BDE ile birlikte öğretimi kolaylaştıran birçok yazılım ve araç geliştirilmiştir. Bunlar: Bire-bir öğretim, tekrar ve alıştırma amaçlı, benzeşim amaçlı, oyun amaçlı, başvuru kaynağı amaçlı yazılımlardır. Bu yazılımların hepsinin öğrencilere uygunluğu açısından belirli niteliklere sahip olması gerekmektedir. Yazılım tabanlı öğretim materhallerinin başlıcaları şunlardır:

Ofis Yazılımları; En sık kullanılanları kelime işlemciler, elektronik tablolama ve elektronik sunum yazılımlarıdır. Kelime işlem yazılımlarının kullanıcılarına sağlamış olduğu araçlar ve bunlar yardımı ile gerçekleştirilen temel bazı işlemler(kullanıma göre ayarlanabilir belge, yazı tipleri, boyutu, rengi. Satırlardan tablolar oluşturabilme. Şekil, resim, grafik ekleme. Ve dil seçenekleri) bu şekildedir. Elektronik tablolamada ise(aritmetiksek işlemler, formül çoğaltma, gelişmiş grafik araçları ile grafik çizimi, istatistiksel çözümleme ve veriler üzerinde hespalamalar) şeklinde. Elektronik sunumda ise( hazır şablonlar kullanımı. Animasyon, ses, resim, video, gif vb öge ekleyebilme ve çeşitli metin, resim, arkaplan düzenlemeleri) şeklinde.

Mobil öğrenme; Bir başka öğrenme çeşididir. Her zaman ve her yerde taşınabilir, anlık-ihtiyaç halinde, gerçek zamanlı mobil cihazlar üzerinden, seviyeye uygun seçim yapılabilen türüdür.

Sanal gerçeklik; gerçeklik hissi verebilen, bilgisayarlar tarafından yaratılan dinamik ortam sayesinde daha etkili öğrenim sağlayan modeldir.

Sosyal ağlar; Çeşitli insanların aynı platformlarda buluşup etkileşimli ortamlar yaratabildiği, bilgiyi paylaşarak bir tür bilgi çağı agorası oluşturduğu türdür.

Bloglar; farklı yazarların düşüncelerini, bilgilerini, tecrübelerini paylaşabildiği, yorumlama ve eleştirme gibi seçenekler sunulan platformlardır.

Engelli bireylere yönelik yazılımlar; özel gereksinimli bireylerin öğrenme güçlüğü, zihinsel, görme, işitsel, ve bedensel engellik gibi yetersizliklerinin telafisine yönelik yazılımlardır.

Web 2.0 tabanlı araçlar; günümüzde en hızlı gelişen ve en çok kullanılan ortamlardır. Ana kolları ücretsiz resim ve müzik siteleri, içerik geliştirme, ölçme ve değerlendirme, işbirlikçi öğrenme, ekran kayıt, web konferansı, içerik geliştirme araçları, öğrenme yönetim sistemleri şeklindedir.

Eğitim yazılımlarını değerlendirilmesi 4 aşamadam oluşur.

1)Öğretimsel Uygunluk: Belirlenen dersin amaçlarını aktarırken gereken öğretimsel etkinliklerin uygunluğu değerlendirilir.

2)Öğretim programıyla olan uygunluk: Öğrenme yaşantılarının eğitim programını destekler nitelikte

olması beklenmektedir.

3) Programlama uygunluğu: Kavramsal hatalardan arındırılmış, öğretimi aksatmayan, tutarlılık, çalışma hızı, depolama ve güvenilirlik konusunda beklentileri karşılayabilmesi beklenir.

4) Biçimsel uygunluk: Görsel tasarım öğelerinin eğitsel olarak etkin olup

olmadığı ile ilgilidir. Görünüm, ekran uyumu, animasyon, ekran alanının kullanımı, ekran yoğunluğu ve ekran alanının kullanımı vb.